Java 2 Micro Edition

Tym razem będzie trochę o programowaniu aplikacji na telefon komórkowy korzystając z platformy J2ME, co jak się okazuje wcale nie jest takie trudne. Aby w ogóle zacząć pisać aplikację na tę platformę należy zaopatrzyć się w odpowiednie narzędzia. Praktycznie każdy szanujący się edytor do tworzenia aplikacji Javowych, umożliwia tworzenie projektów na urządzenia mobilne. Ja jednak postanowiłem pójść po linii najmniejszego oporu i ściągnąłem pakiet J2ME Platform SDK. Pakiet ten zawiera w sobie wszystko co jest potrzebne do pisania tego typu aplikacji (w tym niewielki edytor oparty na Netbeans). Można go znaleźć pod tym linkiem.

Aplikacje J2ME nazywa się Midletami, ponieważ punktem startowym aplikacji jest klasa dziedzicząca po interfejsie o tej nazwie. Interfejs ten wymusza implementacje 3 podstawowych funkcji:

  • void startApp()
  • void pauseApp()
  • void destroyApp(boolean unconditional)

Pierwsza funkcja wywoływana jest gdy aplikacja rozpoczyna lub wznawia działanie, w celu umożliwienia załadowania, zainicjalizowania odpowiednich danych. Druga funkcja umożliwia aplikacji zwolnienie części zasobów w momencie gdy aplikacja przechodzi w stan wstrzymania. Ostatnia funkcja jest wywoływana w momencie zamykania midletu. Funkcja ta posiada argument typu boolean, który określa, czy aplikacja ma zostać zamknięta bezwarunkowo (w przeciwnym wypadku powinien zostać rzucony odpowiedni wyjątek).

Oprócz tego działanie aplikacji opiera się na kilku innych klasach: Display, Command oraz dziedziczących po klasie abstrakcyjnej DisplayableScreen lub Canvas. Klasa Display odpowiada za to co jest wyświetlane na ekranie, a wyświetlane są obiekty klas pochodnych od klasy Displayable. Dodatkowo te obiekty mogą wysyłać różne zdarzenia, czyli obiekty klasy Command. W celu rejestracji tych zdarzeń potrzebny jest jeszcze obiekt klasy implementującej interfejs CommandListener, który należy przekazać do funkcji Displayable::setCommandListener().

Oto przykładowy kod Hello World:

package hello;
 
import javax.microedition.midlet.*;
import javax.microedition.lcdui.*;
 
public class HelloMIDlet extends MIDlet implements CommandListener
{
    private Command exitCommand; // The exit command
    private Display display;     // The display for this MIDlet
 
    public HelloMIDlet()
    {
        display = Display.getDisplay(this);
        exitCommand = new Command("Exit", Command.EXIT, 0);
    }
 
    public void startApp()
    {
        TextBox t = new TextBox("Hello", "Hello, World!", 256, 0);
 
        t.addCommand(exitCommand);
        t.setCommandListener(this);
 
        display.setCurrent(t);
    }
 
    public void pauseApp()
    {
    }
 
    public void destroyApp(boolean unconditional)
    {
    }
 
    public void commandAction(Command c, Displayable s)
    {
        if (c == exitCommand)
        {
            destroyApp(false);
            notifyDestroyed();
        }
    }
}

Jak widać te kilka klas wystarcza, aby utworzyć prostą aplikację na telefon komórkowy. Bardziej złożone korzystają dodatkowo z RecordStore do zapisywania informacji między różnymi uruchomieniami aplikacji oraz kilku innych.

One Comment

  1. Wyszo:

    Od siebie dodam, że zabawa midletami w dzisiejszych czasach jest totalną stratą czasu. Jeśli ktoś chce się pobawić programowaniem urządzeń mobilnych, niech od razu bawi się nowoczesnymi wynalazkami: Android, Windows Phone 7 lub iPhone. Tym bardziej, że na chwilę obecną start developerki na żadną z tych platform nie wymaga włożenia w ogóle kasy, narzędzia są darmowe (przy czym w przypadku darmowego konta u Apple’a nie można odpalać programów na telefonie, tylko na symulatorze – nie wiem jak jest w przypadku Windows Phone).

Leave a comment